bugün 4 mayıs pazar. gece 12 sularında bu notu yazıyorum. neler hissettiğimi mi paylaşacağım yoksa unutup gideceğim bir websitesi mi yapıyorum bilmiyorum. portekiz, lizbondaki dairemden, evimden daha doğrusu odamdan yazıyorum. 3 aydır buradayım. odama oldukça alıştım ama tanımadıklık hissini aşamıyorum. hislerim hep içimden dışarıya akıyor, sonra onları içime topluyorum, sonra da içimde kaynatıyorum. ergen olmayı bırakmak istemiyorum sanırım. biraz üzgün, biraz garip olmak kabul görmeyecekmiş gibi hissediyorum.